บทที่ 212 สำนักตงอวี้หวง
ด้านล่างป้ายประตูสำนักซึ่งสร้างจากศิลาหยกเมฆขาวที่สูงสิบกว่าจั้งของสำนักตงอวี้หวง มีศิษย์ขั้นสร้างฐานยืนเฝ้ายี่สิบคน พวกเขาสวมชุดเครื่องแบบเกราะสีเงิน ศีรษะสวมก้วนเงิน ยืนอยู่สองฟากของป้ายด้วยท่าทางน่าเกรงขาม แสงอาทิตย์อันร้อนแรงในฤดูร้อนสาดส่องลงมาเป็นเวลายาวนานก็ไม่เห็นพวกเขามีความเคลื่อนไหวเลยสักนิด
“ศิษย์พี่ทุกท่าน ข้ามาส่งน้ำบ๊วยให้พวกท่าน” สาวน้อยสวมชุดกระโปรงสีชมพูหน้าตางดงามอ่อนหวาน หิ้วตะกร้าไม้ไผ่วิ่งลงจากบนบันไดอันยาวเหยียดอย่างร่าเริง