0237 น้องสยง

บทที่ 237 น้องสยง

จินเฟยเหยาเรียกพรมบินกลับมาอย่างไม่ยินยอม พากบสองตัวขึ้นไปนั่งและติดตามด้านหลังเหรินเยี่ยนอ้อมชายขอบคลื่นการโจมตีไปข้างหน้าด้วยสีหน้าอมทุกข์

จินเฟยเหยาก้มหน้าลงมองพรมบินใต้ร่าง พลันสังเกตเห็นว่าพรมบินมีลวดลายที่ไม่เคยเห็นมาก่อนได้อย่างไร นางมองดูอย่างละเอียดและใช้เล็บขูดจึงเข้าใจ นี่เป็นลวดลายที่ไหน นี่เป็นเศษเนื้อและน้ำเชื่อมจากอาหารที่นางกินบนพรมบินมานานปี ยังมีรอยของสุราและน้ำแกง บางแห่งถึงกับเปื้อนน้ำผลไม้เป็นแถบใหญ่