0239 อย่าใช้เวทเสน่ห์กับข้า (รีไรท์)

บทที่ 239 อย่าใช้เวทเสน่ห์กับข้า

“พี่สยง ท่านก่อตั้งแคว้นผู้บำเพ็ญเซียนที่โลกระดับดินมิใช่หรือ ได้ยินว่าดินแดนมีขนาดใหญ่กินพื้นที่หนึ่งในสามของโลกระดับดิน นั่นต้องมีโลกระดับดินมากเพียงใดกัน” จินเฟยเหยาซึ่งนั่งอยู่ริมลำธารในหุบเขาแห่งหนึ่งของยอดเขาลูกนี้สอบถามสยงเทียนคุนอย่างสงสัย

สยงเทียนคุนแย้มยิ้มอย่างอ่อนโยน “ดินแดนใหญ่จริง ถ้าคำนวณจากโลกระดับดิน ตอนนี้ในมือข้ามีโลกระดับดินหนึ่งร้อยยี่สิบกว่าแห่ง ถ้าเจ้ายอมติดตามข้ากลับไป ข้าจะมอบโลกระดับดินส่วนหนึ่งของข้าให้เจ้า”