0255 มีขโมย

บทที่ 255 มีขโมย

“เจ้าคิดจะไปจริงๆ?” หวังโหยวหลิงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ

จินเฟยเหยาดวงตาเป็นประกาย เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น “ข้าไป ศิลาวิญญาณที่ข้าขุดได้ทั้งหมดจะเป็นของข้าใช่หรือไม่?”

“...” หวังโหยวหลิงมองนางอย่างหมดวาจา ถ้ามีเรื่องดีแบบนี้ บิดาลงไปขุดนานแล้ว ยังจำเป็นต้องนั่งอยู่ที่นี่อีกหรือ

“ที่นี่ไม่ใช่องค์กรการกุศล! แต่ละวันต้องส่งมอบศิลาวิญญาณชั้นบนหนึ่งร้อยก้อน จำนวนที่เกินออกมาจึงถือเป็นค่าแรงของเจ้า เจ้าขึ้นมาได้วันละครั้ง หรือนานๆ จะขึ้นมาครั้งหนึ่งก็ได้ ถึงอย่างไรก็ต้องขึ้นมาส่งมอบศิลาวิญญาณชั้นบนตามจำนวนวัน” หวังโหยวหลิงบอกทันที