บทที่ 260 กินเรียบทั้งดำขาว
ใต้เท้าหลงมองผู้อาวุโสขั้นว่างเปล่าสิบสองคนที่นั่งอยู่เบื้องหน้าด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก พวกเขาคือตัวแทนที่มีพลังการบำเพ็ญเพียรสูงที่สุดของเผ่ามาร ถ้าเลื่อนขึ้นเป็นขั้นผสานร่างคงไปโลกตู้เทียนนานแล้ว นานๆ ลงมาสักครั้ง ก็ต้านทานสายฟ้าทั้งวันเพียงเพื่อได้สิ่งของป้องกันสายฟ้าเล็กน้อยเท่านั้น
มองผู้อาวุโสเผ่ามารสิบสองคน ใต้เท้าหลงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ใบหน้าของแต่ละคนล้วนปั้นยาก ทว่าเขาก็คร้านจะถามมากความ จึงนั่งมองพวกเขาด้วยสีหน้าเย็นชาอยู่ตรงนั้น