0266 สัตว์เฝ้าบ้าน

บทที่ 266 สัตว์เฝ้าบ้าน

หลังจากหลงเอ่ยจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วพูดกับหงที่อยู่ด้านข้างว่า “อย่าป้อนอาหารนางสุ่มสี่สุ่มห้า อย่านึกว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้าวางแผนอะไร”

“ใต้เท้าหลง ท่านว่าข้าแบบนี้ได้อย่างไร ข้าไม่ได้อยากได้นางเสียหน่อย” คนทั้งสองสนทนากันทิ้งจินเฟยเหยาให้งุนงงแล้วเดินจากไป

“ทำอะไรน่ะ ประหลาด...” จินเฟยเหยายื่นมือไปลูบใบหน้าตามความเคยชิน พลันรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง