เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้

นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง...

คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์

บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน

นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ

ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม

เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน!

เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย...

อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง

ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

-บทที่ 284 มอบให้


“สหายเซียนจิน นี่คือ...” อู๋ปอมองกบสีขาวตัวเล็กๆ บนร่าง ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ใครจะเลี้ยงกบมากมายขนาดนี้ 


พอมองดูอย่างละเอียด เขาพลันสงสัย เขาไม่เคยเห็นกบสีขาวสายพันธุ์นี้มาก่อน ถึงรูปร่างภายนอกจะดูเหมือนกบธรรมดา แต่สีผิวดูเหมือนกบเสวี่ยรุ่นนิดหน่อย แต่บนหัวของกบเสวี่ยรุ่นกลับไม่มีมุกล้ำค่า นี่เป็นกบอะไรกันแน่ เหตุใดที่นี่จึงมีมากมายนัก? 


0284 มอบให้