บทที่ 295 คฤหาสน์อิน
จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองไม่ได้ติดค้างอะไรเหรินเซวียนจือแล้ว ก็ไม่คิดถึงเรื่องของเขาอีก ทว่าวางชามสอบถามเจ้าของแผง “เถ้าแก่ วิญญาณของพวกท่านขายแพงหรือไม่?”
ในมือของนางมีวิญญาณจำนวนมาก อยากจะแลกเป็นศิลาวิญญาณนานแล้ว เพียงแต่ไม่ทันได้แลกที่เมืองลั่วรื่อและเมืองจุ้ยเทียน จึงฉวยโอกาสนี้สอบถามราคาจะได้จัดการในเมืองหยวน
เถ้าแก่เกรงว่าจินเฟยเหยากินบะหมี่แล้วจะไม่จ่ายศิลาวิญญาณ ดังนั้นจึงใช้กลยุทธ์กระตือรือร้น บอกนางอย่างมีน้ำใจ “วิญญาณคนธรรมดาจะถูกหน่อย มีคนไปรวบรวมที่สุสานของโลกวิญญาณเป่ยเฉินโดยเฉพาะ วิญญาณคนธรรมดาหนึ่งดวงราคายี่สิบศิลาวิญญาณชั้นล่าง แต่ค้าขายกันทีนับร้อยนับพันดวง”