บทที่ 462 นอนหรือไม่นอน
จินเฟยเหยาดื่มจนเมามายที่ห้องสยงเทียนคุน นางไม่ได้ใช้พลังวิญญาณรีดฤทธิ์สุราออกมาเนื่องจากรู้สึกว่าทำเช่นนี้ช่างไร้ความหมาย รอจนดื่มได้ครึ่งคืนนางก็พุ่งตัวไปนอนบนเตียงของสยงเทียนคุน
เรื่องนี้ทำให้สยงเทียนคุนกระอักกระอ่วนสุดขีด หัวใจเต้นตึกตักไม่หยุด อาศัยฤทธิ์สุรานั่งอยู่ตรงขอบเตียง เขาตะโกนเรียกนาง “เฟยเหยา เฟยเหยาเจ้าตื่นสิ”