เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้

นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง...

คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์

บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน

นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ

ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม

เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน!

เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย...

อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง

ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

บทที่ 584 บ้านเกิด


ไม่ให้ข้ออ้างแก่ผู้อื่นหรือ? ต้องทำอย่างไรจึงทำลายสำนักของผู้อื่นทั้งยังไม่ให้ผู้อื่นเอาผิดได้ สำหรับจุดนี้ฉู่อวี๋คิดไม่ออกจริงๆ ตอนแรกสยงเทียนคุนให้เขาเป็นเจ้าสำนักอย่างวางใจก็เพราะเขาถือว่าเป็นผู้บำเพ็ญเซียนที่มีคุณธรรมและจงรักภักดีต่อสยงเทียนคุน ไม่เช่นนั้นสยงเทียนคุนคงหาเวลาออกไปพเนจรไม่ได้ แค่จ้องมองยอดเขาอู๋ซินก็เพียงพอจะทำให้เขาจากไปไม่ได้แล้ว 


0584 บ้านเกิด