เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้

นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง...

คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์

บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน

นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ

ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม

เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน!

เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย...

อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง

ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

บทที่ 605 กล้าหาญทรงพลัง


พอออกคำสั่ง จินเฟยเหยาเหาะตามทุกคนไปยังภูเขาจีเสวียน เนื่องจากในนั้นไม่ต้องใช้พลังวิญญาณ ดังนั้นจึงมีแท่นราบที่จู่ๆ ก็โผล่ออกมา ปกติใช้สำหรับให้ผู้บำเพ็ญเซียนหยั่งเท้าได้สะดวก ทุกคนต่างเหาะไปที่นั่น คิดจะเข้าภูเขาจีเสวียนจากตรงนั้น 


ทว่าคนของสำนักตะวันจันทรากลับไม่อยากให้พวกเขาเข้ามา นักรบเดนตายถือหอกยาวยืนประชิดการป้องกันอยู่ด้านหลังแท่นราบ ประกายเย็นเยียบของหอกยาวบวกกับโล่อันแข็งแกร่ง หยุดยั้งการรุดหน้าของบรรดาผู้บำเพ็ญเซียนได้ในพริบตา 


0605 กล้าหาญทรงพลัง