0599 ในใจมีแค้น

บทที่ 599 ในใจมีแค้น

กลีบบัวกึ่งโปร่งใสสีม่วงล่องลอยอยู่ในมือ เส้นสายฟ้าบนนั้นแลบแปลบปลาบไม่ขาด ดูก็รู้ว่าล้ำค่า จินเฟยเหยานั่งอยู่ข้างยอดเขา ยื่นมือที่ให้กลีบดอกบัวลอยอยู่มามองดูมันอยู่นาน

“ลูกพี่ เจ้าจ้องนานแล้วนะ เก็บได้แล้ว” พั่งจื่อยืนอยู่ด้านข้าง มองจินเฟยเหยาพลางเอ่ยวาจา

จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างไม่สนใจ “นี่ข้าใช้ชีวิตแลกมาเชียวนะ แน่นอนว่าต้องมองดูมากหน่อย อีกนิดเดียวก็จะไม่มีโอกาสเห็นแล้ว”