บทที่ 632 โลกตู้เทียน
เหาะมาอีกสองชั่วยามกว่า จินเฟยเหยาเห็นเพียงเบื้องหน้าสว่างวาบจึงทะลุผ่านเขตสายฟ้าหนาทึบผืนใหญ่ออกจากรอยแยกมาได้
สิ่งที่เข้าสู่สายตาคือพื้นดินรกร้างว่างเปล่าผืนหนึ่ง ยอดเขาที่เหมือนเห็ดจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งตระหง่านอยู่บนผืนดินรกร้าง คล้ายคลึงกับภูเขาเห็ดของใต้เท้าหลงอย่างยิ่ง เมฆดำคลี่คลุมนภากาศหนาทึบ บนท้องฟ้ามีมังกรวิชชุวาบผ่าน บางครั้งยังมีสายฟ้าหยาบใหญ่ผ่าลงมาโจมตีจนพื้นดินไหม้เกรียม