บทที่ 646 เปิดหูเปิดตา
คนทั้งสองมาถึงโลกตู้เทียนอย่างว่องไว จินเฟยเหยานำแผนที่ออกมาหาทิศทางคิดจะไปรับคนที่เผ่าเสินหนงทันที แต่ปู้เหยาที่นั่งอยู่บนพรมบินกลับไม่มีความคิดจะจากไป ยังคงนั่งอย่างเกียจคร้านบนพรมบินดังเดิม
จินเฟยเหยามองเขาหลายครั้งจึงถามเขาอย่างไม่เข้าใจ “ใต้เท้าปู้ ท่านยังไม่ไปอีกหรือ?”
“ข้าคร้านจะขยับตัว เจ้าแวะไปส่งข้าสักคราเถอะ” เผชิญหน้ากับจินเฟยเหยาที่ยากจนเข็ญใจ เขาไม่จำเป็นต้องแสร้งทำตัวน่ารักแล้ว เพียงเอ่ยวาจาอย่างเกียจคร้านก็ทำให้ผู้อื่นรู้สึกว่าเขาน่ารักมาก