เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้

นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง...

คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์

บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน

นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ

ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม

เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน!

เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย...

อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง

ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

บทที่ 651 รสนิยมไม่เหมือนกัน


เจียงสุ่ยหรันไม่สนใจไข่ใบนี้ จินเฟยเหยาแบกมันเข้าไปในบ้านไม้ของตนเองอย่างรื่นเริง พั่งจื่อเห็นผู้รุกรานที่มาจากภายนอกตัวนี้ก็เดินวนรอบไข่ 


“ลูกพี่ ต้มมันกินเถอะ” พั่งจื่อมองอยู่ครู่หนึ่งก็ตบเปลือกไข่แล้วเอ่ยวาจา 


“อย่านะ ด้านในอาจจะเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ แบบนี้ก็มีพาหนะแล้ว!” จินเฟยเหยาเอ่ยปฏิเสธ รู้จักแต่กินตลอด นี่เป็นของดีนะ 


0651 รสนิยมไม่เหมือนกัน