0074 ปิศาจยายแก่เข้าสิงร่าง

บทที่ 74 ปิศาจยายแก่เข้าสิงร่าง

ไม่ได้พบกันหลายปี สยงเทียนคุนสูงขึ้น จินเฟยเหยาสูงแค่ไหล่เขา นึกถึงตอนนั้นทั้งสองคนยังสูงเท่าๆ กัน นางยิ้ม พบว่าบนร่างของสยงเทียนคุนมีกลิ่นหอมของใบชาลอยอยู่จางๆ ที่แท้เขายังใช้กลิ่นหอมของหญ้าซวิน[footnoteRef:1] นางสูดดมเบาๆ กลิ่นคาวโลหิตพุ่งเข้าจมูกอย่างไม่ถูกจังหวะ [1: หญ้าซวิน คือ หญ้าหอมชนิดหนึ่ง]

จินเฟยเหยาหันหน้าไปมอง ดอกจวี๋ฮวาทั่วท้องนภาหายไปแล้ว มีสามศพนอนอยู่บนสนามหญ้า หญ้าสีเขียวรอบด้านถูกโลหิตสดย้อมเป็นสีแดง ในอากาศมีกลิ่นคาวโลหิตอันเข้มข้นลอยอยู่ทั่ว