บทที่ 174 เจ้าช่วยข้าพันแผล
สู่อ๋องมีความสนใจเป็นอย่างยิ่งทว่าก็มีความกังวล “คนที่เจ้าพูดถึงคงมิได้อยู่บนภูเขาสูงหรือลำธารห่างไกลดอกนะ?”
ซ่งชูอียิ้มเอ่ย “บุคคลผู้นี้อยู่ใกล้กับหวังเฉิง หากฝ่าบาทมีความสนใจ สามารถเชิญมาดูตัวได้”
“จริงรึ?” สู่อ๋องเพิ่งจะเกิดความสนใจในเด็กหนุ่มเพียงเล็กน้อย แน่นอนว่าจะไม่ปล่อยโอกาสตรงหน้าให้หลุดลอย
ซ่งชูอีอธิบายลักษณะภายนอกของหมิ่นฉืออย่างละเอียด เดิมทีหมิ่นฉือหน้าตาดีอยู่แล้ว กอปรกับการบรรยายที่เพิ่มน้ำมันเหยาะน้ำส้มสายชูไปหน่อย สู่อ๋องก็ยิ่งมีความสนใจเพิ่มขึ้น เขามีนิสัยทำอะไรฉับพลัน ในขณะนี้จึงรวบรวมกำลังทหารม้าหนึ่งหมื่นนายในบริเวณใกล้เคียงเพื่อออกตามหาแล้ว