บทที่ 46 เป็นคนสบายๆ โดยแท้
ซ่งชูอีไม่ใคร่เข้าใจนิสัยของหลงกู่ชิ่งนัก แต่รู้สึกได้เลือนรางว่าเขาไม่ชอบการเสแสร้ง จึงเอ่ยขึ้น “ข้าน้อยรับคำสั่ง”
ในใจของหลงกู่ชิ่งกำลังครุ่นคิดเรื่องราวบางอย่าง จึงมิได้พูดจาอีก การกระทำของซ่งชูอีในวันนี้ทำให้เขาค่อนข้างตกตะลึงโดยแท้ กลยุทธ์นับเป็นเรื่องหนึ่ง อีกเรื่องหนึ่งก็คือ นางอ่านบันทึกเพียงน้อยนิด พลันตัดสินว่าจะต้องระวังตัวจากเสนาบดีกงซุน ที่จริงแล้วมิใช่เรื่องธรรมดาเลย