บทที่ 84 หน้าไม่อายจริงๆ
คลี่หนังแกะสามม้วนออก ตัวอักษรด้านบนนั้นมีระเบียบและทรงพลัง มันได้เล่าเรื่องราวมากมาย แต่ละเรื่องล้วนมีความหมายลึกซึ้ง และเปี่ยมด้วยกลิ่นอายของ “จวงจื่อ”
อิ๋งซื่ออ่านจนมิอาจวางลงได้ เริ่มแรกเพียงแค่อ่านผ่านๆ อย่างรวดเร็วเท่านั้น จากต่อมากลับอ่านทุกเรื่องราวอย่างละเอียดถี่ถ้วน
นี่คือบันทึกที่ซ่งชูอีได้พบและได้ยินระหว่างทาง ด้วยระยะเวลาไม่ถึงสองเดือน เรื่องราวในบันทึกจึงมีไม่มากนัก แต่ถ้อยคำระหว่างบรรทัดกลับเปี่ยมด้วยพุทธิปัญญา ชวนให้ขบคิด