บทที่ 103 ข้าเดาไม่ออก
ซ่งชูอีรับยาที่ชวนผิงส่งมาให้ ทาบาดแผลของเจ้าอี่โหลวอย่างไม่เบามือเลยแม้แต่น้อย
เจ้าอี่โหลวสีหน้ามืดมน กัดฟันมิได้ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมา
“เหตุใดจึงทะเลาะกับเขา?” ซ่งชูอีถาม
เนิ่นนาน ชวนผิงเห็นว่าไม่มีใครกล่าวกระไร กำลังจะอ้าปากพูด กลับถูกเจ้าอี่โหลวจ้องเขม็งด้วยสายตาดุร้าย จึงรีบกลืนคำพูดลงไปทันที
ที่จริงเจ้าอี่โหลวทะเลาะกับองค์ชายฟ่าน เพราะประโยคหนึ่งขององค์ชายฟ่าน “เกิดมาหน้าตาดีเช่นนี้ หากไม่ใช้รูปลักษณ์ในการใช้คนก็ไม่เท่ากับเป็นการเสียของหรอกหรือ? ช่างไม่เหมาะแก่การเป็นองค์จวินโดยแท้”