บทที่ 88 ปรนนิบัติด้วยความงาม
เรือนอุ่นในพระราชวังฉิน
เอกสารบนโต๊ะของอิ๋งซื่อนั้นกองท่วมดุจภูเขา ซ่อนร่างของเขาไว้ในนั้น
“กระหม่อมถวายบังคมฉินกง” ซ่งชูอีประสานมือคารวะ
อิ๋งซื่อวางสมุดไผ่ลง เงยหน้ามองนาง “นั่งสิ”
“ขอบพระทัยฉินกง” ซ่งชูอีคุกเข่าลง ในใจไม่สามารถคาดเดาว่าอิ๋งซื่อเรียกนางเข้ามาเพราะอยากคุยเรื่องอะไร ถึงอย่างไรตอนเจอหน้ากันทั้งสองครั้งนั้น ก็มิได้มีความรู้สึกว่าเขาต้องการพูดคุยเรื่องการเมืองกับนาง ทว่านี่ก็อาจมาจากสาเหตุที่เขาพูดน้อยก็เป็นได้