Chapter 162

บทที่ 162 สิ่งใดเรียกว่าความงาม

นิสัยของหมิ่นฉือนั้นแตกต่างจากหลงกู่ปู้วั่งอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าคำพูดประเภทใดก็อย่าคิดที่จะทำให้เขาหวั่นไหวได้

เขาก็เป็นคนเช่นนี้ในความทรงจำของซ่งชูอี นางก็เคยยั่วโมโหเขาในรัฐซ่งและรัฐเว่ย ในเวลานั้นนางต้องการจะบอกตัวเองว่าหมิ่นฉือคนนี้มิใช่หมิ่นฉือคนนั้น แม้ว่าเขาที่อยู่ตรงหน้านี้จะเหมือนกับความทรงจำมากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดก็ได้กระตุ้นคลื่นภายในใจของซ่งชูอีอีกครั้งหนึ่ง