บทที่ 128 ความเมตตาของท่านแม่ทัพ
ภายใต้แสงจันทร์ ขนสีดำซ่อนใบหน้าเขาเสียครึ่งหนึ่ง ดวงตาดุจนกอินทรีคู่นั้นเยือกเย็น แรงอาฆาตแผ่ซ่านทั่วทุกทิศ
อิ๋งซื่อ!
ซ่งชูอีส่งยิ้มให้เขาท่ามกลามความโกลาหล อิ๋งซื่อเห็นรอยยิ้มของนางด้วยหางตา ดวงตาสีดำนั้นก็ราวกับว่ามีรอยยิ้มผุดขึ้นมาด้วย
เชออวิ๋นเหลือบมองอิ๋งซื่อด้วยความประหลาดใจ คำรามเสียงสูง “คุ้มกันท่านซ่งไปถึงด่านหานกู่!”