Chapter 051

บทที่ 51 ศพที่เก็บได้จากพื้นหิมะ

บทความนั้นงดงาม คำพูดคมกริบที่ประณามรัฐเว่ยพรั่งพรูออกมาในคราเดียว

ซ่งชูอีส่งแปรงเขียนให้สาวใช้ ยกจอกเหล้าขึ้นดื่มหนึ่งจิบ ก้มหน้าอ่านเนื้อหาที่ตนเองเขียนผ่านตารอบหนึ่ง รอให้หมึกแห้ง

ซ่งชูอีเดาว่าอวี๋เชอเมื่อครู่เขามิใช่พ่อค้าชาวฉู่ หากแต่เป็นชาวเว่ย อาจจะเป็นพ่อค้าหรืออาจจะไม่ใช่

รัฐเว่ยในปัจจุบันแตกต่างจากยุคเจริญรุ่งเรืองเมื่อสิบกว่าปีก่อน ในขณะนั้นมีกงซูฉัว ผังเจวียน กงจื่ออั๋ง หลงเจี่ย และท่านแม่ทัพที่เชี่ยวชาญทั้งทางพลเรือนและทางทหาร นอกจากนี้ยังมีเหล่าบัณฑิตที่หลั่งไหลเข้ามาจากรัฐต่างๆ ไม่ขาดสาย เรียกได้ว่าเป็นแหล่งรวมความสามารถเลยทีเดียว