Chapter 132

บทที่ 132 ราตรีแห่งวายุโชยอ่อนและจันทรากระจ่าง

ซ่งชูอีประคองล้อรถพร้อมไออย่างรุนแรงก่อนที่จะค่อยๆ หายใจตามปกติ

“ท่านเป็นอะไรไป?” จี้อ๋วนเอ่ยถาม

ซ่งชูอียื่นมือไปลูบคลำหน้าอกของเขา กล่าวด้วยความจริงใจ “ฮ่วนเอ๋ย คราวหน้าขณะที่เจ้าพุ่งตัวนั้น เจ้าเพียงทำให้คนล้มไปกับพื้นก็พอแล้ว มิฉะนั้นอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต”

ใบหน้าดำคล้ำของจี้ฮ่วนแดงก่ำ ถอยหลังไปสองก้าว “ข้ารู้แล้ว”