Chapter 070

บทที่ 70 บิดาผู้มองการณ์ไกล

ซ่งชูอีลูบๆ ขนของไป๋เริ่น หมุนตัวกลับรถม้า นางเห็นการจากเป็นจากตายอะไรเทือกนี้จนเอือมระอาแล้ว

“ท่าน…” จี๋อวี่เรียกนาง ต้องการให้นางตัดสินใจว่าจะปล่อยให้หนิงยาไปพบมารดาของนางหรือไม่

ซ่งชูอีเข้าใจความหมายของเขา เอ่ยขึ้นเฉยเมย “เรื่องเล็กๆ เช่นนี้มิต้องถามข้า เจ้าแค่รับประกันว่าหนิงยาตามขบวนรถมาโดยไม่บุบสลายเป็นพอ”

จี้ฮ่วนมองดูแผ่นหลังของซ่งชูอีพร้อมยิ้มแหะๆ หันไปกล่าวกับจี๋อวี่ “ท่านหวยจินยังนับว่ามีใจเมตตา”