บทที่ 199 เด็ดดอกท้อให้ใคร (1)
ผ่านไปหนึ่งเดือนกว่า บัดนี้ปลายเดือนสามแล้ว ทั่วทั้งภูเขาเต็มไปด้วยดอกท้อ
หลังจากต้อนรับกองทัพสองหมื่นนายชุดแรกที่มาถึง ซ่งชูอีก็ใช้เวลาว่างที่หาได้ยากยิ่ง พาจี้ฮ่วนไปยังภูเขาใกล้เคียงเพื่อชื่นชมฤดูใบไม้ผลิ
เป็นเวลาสิบวันแล้วที่เจ้าอี่โหลวคุยกับนางครั้งสุดท้าย ซ่งชูอีเดินทอดน่องอยู่ในป่าดอกท้อ ครั้นนึกถึงเรื่องนี้อารมณ์ก็มัวหมองเล็กน้อย “ฮ่วน เจ้าว่าเพราะเหตุใดตูเว่ยจึงไม่คุยกับข้ามาเดือนหนึ่งแล้ว?”