ตอนที่ 1725 พบมู่หรงอี้เซวียนอีกครั้ง
ผู้เฒ่าเทียนจีบอกเขา พลางลูบหนวดมองดวงดาราที่เจิดจรัสดวงหนึ่ง “เห็นนั่นหรือไม่? ดาราหงส์ปรากฏอีกครั้งแล้ว ซ้ำยังเปล่งประกายเจิดจรัสกว่าแต่ก่อนเสียอีก ข้ามั่นใจได้ว่า เคราะห์กรรมที่ฝืนลิขิตสวรรค์ของนางถูกนางแก้ไขเองแล้ว”
“ท่านอาจารย์ เช่นนั้นพวกปู่ของนางตายไปแล้วจริงๆ หรือขอรับ?” โม่เฉินอดถามไม่ได้
“เป็นหรือตาย ตายหรือเป็น เป็นก็คือตาย ตายก็คือเป็น… ไปเถิด! จงลงเขาไปเสีย…” เขาสาวเท้าเดินจากไปบนทางกลับ ย่างเหยียบบนหิมะทีละก้าวๆ ทว่ากลับไร้ซึ่งรอยเท้า เหลือเพียงเสียงอันล่องลอยของเขาที่ดังก้องอยู่ใต้ผืนฟ้าที่พร่างพราวไปด้วยดวงดารา……