ตอนที่ 1617 - 1618

ตอนที่ 1617 ว่าต่อไปเถิด

ซั่งกวนหวั่นหรงมองพวกเขาสองคนด้วยความประหลาดใจ จำไม่ค่อยได้ว่าพวกเขาเป็นใคร แต่คนที่เรียกนางว่าอาจารย์อาซั่งกวน คงจะมีแต่คนจากสำนักโอสถตะวัน

เฟิ่งจิ่วที่อยู่ด้านหนึ่งตบหน้าผากหนึ่งที “จริงด้วย ข้าลืมบอกพวกท่านไปเลย” เธอหันไปยิ้มแห้งให้เฉินเต้ากับลั่วเหิง แล้วพูดอย่างขอโทษว่า “น่าจะบอกพวกท่านตั้งนานแล้ว ท่านนี้คือท่านแม่ของข้าเอง”