เฟิงอีเซ่อ

จักรพรรดิโอสถแห่งยุคถูกคนทรยศวางแผนให้ร้าย

ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา...ใต้หล้าจึงไร้ซึ่งนามฉิงหยุนซี

ทว่ายามเขานึกว่าทุกสิ่งนี้จบสิ้นแล้ว กลับเกิดปาฏิหาริย์ขึ้น เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยร่างใหม่นาม... เย่หยวน

เขาคนนี้จะมุ่งสู่วิถีโอสถอีกครา

จากจุดสูงสุดสู่จุดต่ำสุด จากบุคคลผู้มากเสียงชื่นชม กลายมาเป็นเศษสวะที่ผู้คนต่างรังเกียจ

นี่คือเส้นทางแห่งการล้างแค้น เพื่อทวงคืนสรรพสิ่งในกาลอดีตกลับคืนมา!

‘ข้าจักทลายสวรรค์ให้สิ้น...ด้วยโอสถในมือข้า!’

จอมเทพโอสถ

1736 ดอกสุคนธรสดำยมโลก


“ถอยแล้ว! พวกมันถอยแล้ว!”


คนทั้งหลายต่างกำลังวิ่งหนีมาเรื่อยๆ จนจู่ๆ เหล่าแมลงน้ำแข็งเมฆาเพลิงที่ตามมาราวกับคลื่นทะเลรวมไปถึงตัวราชาแมลงก็กลับหนีหายไป ไม่กล้าตามพวกเขาเข้ามาอีก


ได้เห็นแบบนั้นคนทั้งหลายก็ถอนหายใจยาวออกมาแทบจะพร้อมกัน


เพราะทะเลแมลงนั้นมันน่าสยดสยองมาก ทำให้พวกเขาทั้งหลายรู้สึกเหมือนได้ไปเที่ยวนรกมาก็ไม่ปาน
