2497 หลินเฉาเถียนผู้โอหัง!
“มัน... มันคิดจะหลอมรวมเผ่าพันธุ์หรือ!”
“ฟังคำสั่งมัน? เช่นนั้นแล้วนักบุญฟ้าครามท่านเล่า?”
“หึ เจ้ายังมองไม่ออกอีกหรือ? มันคิดหมายหัวท่านนักบุญฟ้าครามนั้นแหละ!”
…
เสียงร้องระงมดังขึ้นมาจากกลุ่มคนที่อยู่ไม่ไกลออกไป
นามของนักบุญฟ้าครามนั้นมันแพร่ในทุกๆ เผ่าพันธุ์จนสิ้นแล้วในเวลานี้
คนทั้งหลายนั้นต่างรับฟังคำสั่งของนักบุญฟ้าครามอย่างไม่ลังเล