2518 มดปลวก อย่าได้บังอาจใช้สายตาเช่นนั้นมามองข้า!
ตูม!
จุนเถียนนั้นค่อยๆ ลากตัวขึ้นมาจากพื้นดินด้วยสภาพรุ่งริ่ง
สายตาของเขานั้นหันไปมองดูที่เย่หยวนด้วยความตกตะลึงอย่างสุดใจ
เย่หยวนนั้นก้มลงมามองต่ำด้วยความเย็นเยือก “อ่า เวลานี้เจ้าโดนมดตบจนปลิวเสียแล้ว อย่างนี้เจ้าจะเป็นตัวอะไรดีเล่า?”
จุนเถียนนั้นได้แต่ทำหน้าเหยเกตอบกลับไป
อวดอ้างตนมาตั้งนานสุดท้ายเขานั้นกลับถูกตบจนหน้าหัน