บทที่ 76 ประนีประนอม
เรียกเฉาไทเฮาว่า ‘หลานสะใภ้’ นี่ก็เป็นมารยาทของตระกูลขุนนางแล้ว
เฉาไทเฮามองวังจี่เต้าที่ยืนอยู่ข้างกายอ๋องเจี่ยนด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความเคารพนอบน้อม แล้วก็โกรธจนมือกำเป็นหมัดแน่น
นี่จะเจรจาตามารยาทก่อน แล้วถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องค่อยใช้กำลังบังคับงั้นหรือ?
นึกถึงตอนนั้นที่นางมอบสิ่งดีๆ ให้อ๋องเจี่ยนอย่างต่อเนื่อง เพื่อตอบแทนที่อ๋องเจี่ยนสนับสนุนให้นางว่าราชการหลังม่าน ไม่เพียงแต่ให้เขาได้รับเงินเดือนของชินอ๋องสองเท่า ยังให้จวนอ๋องเจี่ยนสืบทอดบรรดาศักดิ์เดิมได้โดยไม่จำกัดจำนวนครั้ง ส่วนซื่อจื่อก็ได้รับเงินเดือนเช่นชินอ๋อง...แต่เขาตอบแทนนางเช่นนี้