บทที่ 93 จวน
“โธ่!” ฝางจื่อชิงรีบเดินไปกอดเจียงเซี่ยนไว้ในอ้อมแขน และเอ่ยว่า “เจ้านี่นะ ลุงเจ้าก็ไม่ได้บอกว่าจะให้เจ้าแต่งงานไปวันนี้เสียหน่อย ทำไมเจ้าถึงร้องไห้ขึ้นมา? ไม่ต้องร้องไห้แล้ว ระวังตาบวมแล้วจะไม่สวย”
นางปลอบใจเจียงเซี่ยน พลางมองเจียงเจิ้นหยวนด้วยสายตาโมโห ส่งสัญญาณให้เขากับเจียงลวี่ออกไปก่อน นางจะได้คุยกับเจียงเซี่ยนเป็นการส่วนตัว