บทที่ 56 ไป
ไทฮองไท่เฟยทำได้เพียงเอ่ยอีกว่า “ถึงอย่างไรวันนั้นก็เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของไทเฮา ไทฮองไทเฮาเป็นผู้อาวุโส หม่อมฉันเป็นหม้าย ไม่ไปก็สมเหตุสมผล แต่ท่านหญิงต้องคบหากับพวกสตรีบรรดาศักดิ์นั้น หากนางไม่ไป ถึงไทเฮาจะไม่ตรัสอะไร พวกสตรีบรรดาศักดิ์ที่ประจบประแจงเบื้องบนและกดขี่ข่มเหงเบื้องล่างก็จะวิพากษ์วิจารณ์ และสุดท้ายก็จะไม่เป็นผลดีต่อท่านหญิง”