ภาค2 ตอนที่ 054

บทที่ 54 วางแผน

พูดก็พูด ทำไมทุกครั้งเขาถึงสามารถคุยเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกันได้อย่างเรื่อยเปื่อย?

ต้นไม้โบราณต้นนั้นโตจนกิ่งและใบเจริญงอกงามแค่ไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?

เขายังคิดจะมานั่งรอที่ต้นไม้โบราณนี้ต่อตอนหน้าร้อนอีกหรือ?

เจียงเซี่ยนมองหลี่เชียน และรู้สึกว่าสมองของตนเองเริ่มกระตุกจนเจ็บขึ้นมาแล้ว

“ในเมื่อองครักษ์หลี่ไม่มีธุระอะไรแล้ว เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน” นางเอ่ยอย่างเกรงใจปนห่างเหิน และหันตัวจากไปทันที โดยไม่มองหลี่เชียนด้วยซ้ำ