จือจือ

แม้ เจียงเซี่ยน เป็นถึงสตรีผู้สูงศักดิ์ ทั้งยังได้แต่งงานกับ 'จ้าวอี้' ผู้เป็นฮ่องเต้ ทว่าเขามิเคยร่วมหออุ่นเตียงกันจนกระทั่งจากนางไป 

เมื่อนางต้องกลายเป็นไทเฮา จึงได้โอบอุ้ม 'จ้าวสี่' ลูกชายคนเดียวของจ้าวอี้ว่าราชการหลังม่าน ประคองราชวงศ์อย่างยากเข็ญ

แต่แล้วนางกลับถูกฆ่าตายด้วยถ้วยยาพิษ ที่อยู่ในอุ้งมือของฮ่องเต้น้อยอย่างจ้าวสี่!

เมื่อลืมตาตื่นมาอีกครั้ง ก็พบว่าได้ย้อนกลับมาช่วงชีวิตวัยสิบสามปี... ก่อนมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในราชสำนัก

'เหตุใดจ้าวสี่จึงมอบความตายให้นาง?'...แม้โอกาสในการมีชีวิตอาจทำให้ไขปริศนานี้ได้

แต่นางขอเลือกเดินในเส้นทางใหม่ ไม่เข้าไปข้องเกี่ยวกับตระกูลจ้าว ไม่สนใจการผลัดเปลี่ยนแผ่นดิน

นางขอเพียงมีชีวิตครอบครัวเล็กๆ กับสามีที่วางใจได้ และลูกที่แสนน่ารัก

ทว่า เมื่อนางได้นำพบกับ หลี่เชียน แม่ทัพหนุ่มที่นางเคยรู้สึกเกลียดทุกคราที่พบหน้า

ชีวิตและความรักของนางจึงกำลังจะพบกับจุดเปลี่ยนอีกครั้ง... 

หรือ 'โชคชะตา' จะนำพาให้เกิดเรื่องราวและวังวนที่ไม่เหมือนเดิม!

มู่หนานจือ

	“แต่ข้าก็ต้องไปจากไทฮองไทเฮาเช่นเดียวกัน” เจียงเซี่ยนเอ่ย สีหน้าจริงจังอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน “ข้าไม่อยากไปจากเสด็จยาย”


	โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่นางรู้ดีว่าไทฮองไทเฮาเหลือเวลาอีกไม่เท่าไร และทุกวันที่ผ่านไปก็เท่ากับลดลงไปหนึ่งวัน


	ไป๋ซู่ถอนหายใจ และกอดเจียงเซี่ยนเบาๆ


	ทั้งสองคนตัดสินใจกลับวังก่อน


	เจียงเซี่ยนเรียกซุนเต๋อกงมา และให้เขาไปแจ้งจ้าวอี้


ภาค2 ตอนที่ 122