ภาค2 ตอนที่ 177

บทที่ 177 ออกราชโองการ

ไทฮองไทเฮาได้ฟังแล้วก็เงียบไปอีกพักหนึ่ง

เฉาเซวียนเดาไม่ออกว่าเวลานี้ไทฮองไทเฮาคิดอย่างไร จึงทำได้เพียงตั้งใจรอ ทว่าในใจกลับร้อนรนมาก

เจียงลวี่เป็นแม่ทัพหนุ่ม ฝีมือขี่ม้าและยิงธนูยอดเยี่ยม และพาหวังจ้านล่วงหน้าไปก่อนเขาครึ่งวันแล้ว หากไทฮองไทเฮาชักช้าต่อไปอีก เขากลัวว่าต่อให้เขาขอราชโองการมาได้ก็ไม่มีทางตามไปได้ทันเวลาอยู่ดี