ภาค2 ตอนที่ 192

บทที่ 192 ถ่ายทอดราชโองการ

เว่ยสู่ไม่ใช่คนที่ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร

เขาพยักหน้าหลี่เชียนเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็น

หลี่เชียนจึงวางตัวเยือกเย็น และสังเกตความเป็นไปของเหตุการณ์อย่างสงบ

เฉาเซวียนไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน จึงรู้สึกว่าตนเองเหนื่อยจนล้มตัวลงได้ทุกที่

เขายังมีกะจิตกะใจไปสังเกตสีหน้าของทุกคนที่ไหนกัน จึงเดินวนอยู่ที่เดิม พลางพึมพำว่า “ทำไมไม่มีเก้าอี้? ข้าอยากนั่งสักพัก...”