บทที่ 145 พูดคุย
ทุกคนเดินไปข้างหน้าตลอดทาง พอออกจากป่าก็เห็นนาข้าวผืนหนึ่ง แต่เพราะอากาศจึงยังไม่ได้เริ่มการเพาะปลูกในฤดูใบไม้ผลิ เห็นเพียงนาที่ไถดินไว้แล้ว ไม่เห็นพืชที่ปลูกทางการเกษตร และไกลออกไปนั้นก็เป็นป่าอีกผืน ซึ่งยังมองเห็นด้วยว่าถัดจากป่าไปเป็นคลองสายหนึ่ง
เจียงเซี่ยนนึกถึงการตกปลาที่จินเซียวเอ่ย
นางยิ้มและเอ่ยอย่างสนใจว่า “พวกเราไปดูกันเถอะ!”