บทที่ 219 ตกใจ
เจียงเซี่ยนในตอนนั้นจ้องหลี่เชียนอย่างโกรธจัด
ทั้งไม่สบายใจที่หลี่เชียนล่วงเกินนาง และยิ่งเสียใจกับฐานะของตนเองในใจหลี่เชียน
ทว่าเพื่อศักดิ์ศรีของไทเฮา นางก็ยังยกถ้วยชาขึ้นมาดื่มชา และถามเรื่องวิถีชีวิตทางตะวันตกเฉียงเหนืออย่างละเอียดต่อ เหมือนไม่ได้ยิน
หลี่เชียนมองนางและยังอยากพูดอะไรอีก เมิ่งฟางหลิงก็เข้ามาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ยังดีที่ใต้เท้าหลี่เอ่ยขึ้นมา ไม่อย่างนั้นฎีกาฉบับนี้ของท่านก็คงถูกวางซ้อนทับอยู่ล่างสุดแล้ว และยังไม่รู้ว่าจะมาถึงหน้าพระพักตร์ของไทเฮาเมื่อไร!”