ภาค2 ตอนที่ 258

บทที่ 258 จัดงานเลี้ยงต้อนรับ

เจียงเซี่ยนอึ้งไป

หลังจากนั้นหัวใจก็เหมือนรัวกลอง

นางถามว่า “คิ้วของไป่เจี๋ย...เหมือนกับข้ามากจริงๆ หรือ?”

น้ำเสียงฟังดูระมัดระวังมาก

หลี่เชียนเลียนแบบท่าทางของเจียงเซี่ยน มองเงาร่างของไป่เจี๋ยและเอ่ยด้วยเสียงเบาว่า “ไม่ใช่ว่าหน้าตาเหมือนกับเจ้า แต่พวกเจ้าคิ้วเหมือนกัน ดูท่าทางว่านอนสอนง่ายมาก” เขาพูดอยู่ก็นึกถึงความกลัดกลุ้มของเจียงเซี่ยนเมื่อครู่ แล้วก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอีก จึงหันกลับไปมองตาของเจียงเซี่ยนอย่างแน่วแน่ แล้วจู่ๆ ก็ยื่นมือออกไปปิดจมูกกับปากของเจียงเซี่ยนเอาไว้ แล้วกระซิบข้างหูนางว่า “แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น ก็ไม่เหมือนกันสักนิดอยู่ดี...นางไม่มีดวงตาที่...ใสแจ๋ว ใสสะอาด สว่างไสว และระยิบระยับเหมือนเจ้า...” สายตาของเขาเหมือนผิวน้ำในยามพระอาทิตย์ตกดินที่ส่องแสงสีทองเล็กน้อย และราวกับจะโอบกอดนางอย่างอ่อนโยน