บทที่ 296 สบายใจ
เจียงเซี่ยนเห็นแล้วก็ส่งสายตาให้หลี่เชียน
ถึงแม้หลี่เชียนจะความคิดรอบคอบ แต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าวางไว้ที่ไหนเช่นกัน
สำหรับเจียงเซี่ยนนั้น เขาสังเกตอย่างจริงจังและละเอียด จึงครุ่นคิดได้พอสมควร ทว่าสำหรับบิดาที่นิสัยเปิดเผยและทำอะไรบุ่มบ่ามของเขานั้น เขาก็ค่อนข้างรู้เพียงฝ่ายเดียวอย่างเลี่ยงไม่ได้
เมื่อครู่ยังดีๆ อยู่ จู่ๆ ก็จิตใจหดหู่จนจากไปคนเดียวแล้ว