บทที่ 309 สมใจ
ฮูหยินเหอตกใจมาก แล้วก็ส่ายหน้าเหมือนป๋องแป๋ง “ไม่ได้ ไม่ได้! ปีนี้นางเพิ่งจะแปดขวบ ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น จะดูแลบ้านได้อย่างไร! ไม่ได้ นางทำไม่ได้!”
“ตอนนี้ต้องทำไม่ได้อย่างแน่นอน” เจียงเซี่ยนเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “แต่ค่อยๆ เรียนรู้ไปก็ได้นี่นา! ท่านคงจะไม่ได้คิดว่าการดูแลบ้านเป็นเรื่องที่ง่ายดายและประสบความสำเร็จในทันทีใช่หรือไม่? จะคุมงานได้จริงๆ อย่างไรก็ต้องห้าหกปีเช่นกัน ตอนนี้ให้นางดูและฝึกความกล้าไปก่อน ต่อไปเจออะไรก็จะได้มีความคิดเป็นของตนเอง ตอนที่ข้าอยู่ในวัง ไทฮองไทเฮากับไทฮองไท่เฟยมักจะสั่งสอนข้ากับท่านหญิงชิงฮุ่ยว่า ผู้หญิงจะไม่มีอะไรก็ได้ แต่จะไม่มีความคิดเป็นของตนเองไม่ได้ ไม่อย่างนั้นฐานะยิ่งสูง ก็ยิ่งถูกคนใช้เป็นเครื่องมือง่าย และยิ่งล้มลงง่าย ในเมื่อท่านเชื่อข้า เช่นนั้นก็เชื่อฟังข้า ไม่ผิดอย่างแน่นอน”