บทที่ 250 ส่งตัว
แม่นมอวี๋ขานรับและจากไป
ทว่าเพียงชั่วครู่ก็ย้อนกลับมา
เจียงลวี่ไม่ได้ตามหลังมาด้วย
ฮูหยินฝางแปลกใจ
แม่นมอวี๋ก็เอ่ยอย่างตื่นเต้นว่า “ฮูหยิน ท่านกั๋วกงมาแล้วเจ้าค่ะ!”
“เจ้าว่าอะไรนะ?” ฮูหยินฝางลุกขึ้นยืนทันที นางเกือบจะทำถ้วยชาที่อยู่ใกล้มือคว่ำ “ท่านกั๋วกงมาแล้ว! เขาอยู่ที่ไหน? ทำไมเขาถึงมาอย่างเงียบๆ? เขามาคนเดียวหรือ? มาเพราะงานราชการหรือมาส่งตัวเป่าหนิง? หลานหานกับหลานจ้งล่ะ ก็มาแล้วเหมือนกันหรือ?”