บทที่ 349 ถึงบ้าน
หลี่เชียนมองใบหน้ายิ้มของเจียงเซี่ยนแล้วอยากจะจูบแรงๆ สักสองสามที
เจียงเซี่ยนที่งดงามแบบนี้ เห็นได้น้อยมาก หายากมาก!
หางตาของเขาแฉลบผ่านพวกไป่เจี๋ยที่ยืนก้มหน้าอยู่ตรงม่านข้างวงกบประตูไม้แกะสลักในห้องเหมือนเสาไม้ไป เป็นครั้งแรกในชีวิตที่รู้สึกว่าพวกสาวใช้ของเจียงเซี่ยนไม่มีไหวพริบเหมือนกับสาวใช้ของตระกูลหลี่ เวลานี้ควรจะหลบไปไม่ใช่หรือ?