บทที่ 265 อำลา
เจียงเซี่ยนฝืนกลั้นความเสียใจเอาไว้ และรีบเงยหน้าขึ้นยิ้มหวานออกมา
วันนี้เป็นวันดีที่นางออกเรือน ท่านลุงใหญ่ ท่านป้าสะใภ้ใหญ่ และพวกท่านพี่ของนางตั้งใจรีบมาจากเมืองหลวง เพื่อส่งนางโดยเฉพาะ แล้วนางจะทำหน้ากลัดกลุ้ม ทำให้ญาติพี่น้องในครอบครัวเป็นห่วงได้อย่างไร?
ฮูหยินฝางเห็นแล้วก็ยิ้มออกมา และเอ่ยว่า “เจ้าดูนางสิ ดูเสียใจสักนิดที่ไหนกัน? เมื่อครู่ยังบอกข้าอยู่เลยว่า หากทะเลาะกับลูกเขย จะไล่ลูกเขยออกไป ฟังที่พูดเข้าสิ ยังดีที่คนของตระกูลหลี่ไม่อยู่ตรงนี้ ไม่อย่างนั้นเจ้าคนนี้ยังไม่ได้แต่งงาน ชื่อเสียงของผู้หญิงที่ร้ายกาจก็ต้องเผยแพร่ไปทั่วต้าถงแล้ว!”