บทที่ 217 ตัดสินใจ
เจียงเซี่ยนหัวใจเต้นตึกตัก และรู้สึกตึงมือเล็กน้อย
ฮูหยินฝางสังเกตเห็นความผิดปกติของนางทันที จึงรีบตบบ่าของนางเหมือนปลอบใจ และหัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยว่า “ไม่มีอะไร! ในเมืองหลวงไม่มีอะไรจริงๆ ข้าได้รับมอบหมายจากไทฮองไทเฮาและลุงของเจ้าให้มาเยี่ยมเจ้า”
อีกไม่นานนางก็จะกลับเมืองหลวงแล้วไม่ใช่หรือ? ทำไมไทฮองไทเฮากับท่านลุงยังต้องทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่และให้ท่านป้าสะใภ้กับไป๋ซู่เดินทางมาด้วย