ภาค2 ตอนที่ 234

บทที่ 234 บังเอิญ

หออี้เซียนก็เป็นเพียงโรงน้ำชาที่ธรรมดามากเช่นกัน มีสองชั้น ชั้นหนึ่งเป็นห้องโถง ใช้ม่านไม้ไผ่กั้นเป็นห้องเล็กหลายห้อง ชั้นสองเป็นห้องส่วนตัว แขวนพวกภาพเลียนแบบภาพที่มีชื่อเสียงในราชวงศ์ก่อน บนโต๊ะชาวางต้นโปร่งฟ้าไว้กระถางหนึ่ง ส่วนบนโต๊ะสูงนั้นเลี้ยงเถิงหลัว[footnoteRef:1] [1: เถิงหลัว = วิสทีเรีย]

ทว่าเจียงเซี่ยนไม่เคยเห็น!

นางเหมือนคนบ้านนอกเข้าเมือง สำรวจห้องเล็กๆ อย่างละเอียดรอบหนึ่ง แล้วก็รู้สึกว่าเครื่องเรือนเก่าเกินไป ภาพแข็งทื่อเกินไป โปร่งฟ้าหร็อมแหร็มเกินไป มีแต่เถิงหลัวที่หน้าตาไม่เลว