บทที่ 262 ความปรารถนาของเกาเผิง
ริมทะเลสาบ ใบหญ้ารอบๆ ได้พลิ้วไหวไปกับสายลม ผืนน้ำในทะเลสาบได้ราบเรียบและนิ่งสงบ
มีเสียงนกร้องดังขึ้นมา ณ ใจกลางทะเลสาบ ที่ตรงนั้นมันกกระเรียนสีขาวลอยตัวอยู่บนน้ำ
เฟลมมี่กำลังหลับตาพร้อมส่งเสียงฮัมเพลงเบาๆ ตอนนี้มันเพลิดเพลินใจมาก
‘รู้สึกดีจริงๆ แต่ก็น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถอยู่ในทะเลสาบที่สวยงามนี้ได้นานนัก พอเจ้ามังกรอ้วนกลับมา ฉันก็ออกจากที่นี่ไป’